Lieve vrienden, famlie, kennissen en bekenden

Bijna 4 maanden hier en nog maar 9 a 10 weken te gaan in Durban. De vakantie start hier rond 12 december en dan zullen we verhuizen naar Pietermaritzburg. Wat betreft post en pakketjes aan ons sturen. Het duurt heel verschillend, soms is een brief hier binnen 2 weken, maar sommige dingen lijken niet aan te komen, of komen na 2 maanden, hoe dat komt....tja dat is moeilijk te zeggen.

Sinds mijn vorige weblog ben ik de rijder voor de community. Dit betekent dat ik veel rijd op de dinsdag, woensdag, donderdag en soms op vrijdag. Ik zag er als een berg tegen op, maar ik ga het nu bijna leuk vinden. Ik kan me eigenlijk al bijna niet meer voorstellen hoe het is om rechts te rijden. Helaas is er op het moment maar 1 auto, wat zorgt dat er veel gecommuniceerd moet worden wie wanneer de auto heeft en je rijdt van het een naar het ander.

Als voorbeeld afgelopen woensdag. Op woensdag zou er een kamp zijn , zo kwamen ze om half 9 in de ochtend vragen of ik naar de community wilde rijden om de tonnen voor de briaan op te halen. Ik moest om 9.00 vertrekken. Iets voor 9 bleek dat ik eerst nog wat mensen overal moest afzetten en hier en daar nog wat mensen op moest pikken. Maar ik moest nog even wachten met vertrekken. Om 11.00 was het dan zover, we vertrekken. Ik dus snel mijn tas gehaald en ik stond klaar. Uiteindelijk zijn we om 11.45 vertrokken, met de juiste mensen in de auto en een volledige opdracht. Ik zou 2 mensen afzetten bij de supermarkt en 2 mensen bij de Macro (ja je leest het goed, ook de macro hebben ze hier) vandaar naar de community waar 2 kinderen zouden zijn die ik op moest halen, deze waren er nog niet dus eerst naar de andere plaats gereden en de tonnen opgehaald en dat gaat niet zo snel allemaal en overal vind een praatje plaats en die moet nog een lunch kopen en die moet ergens anders nog even afgezet worden etc. Uiteindelijk rond 14.00 weer terug met de 4 kinderen die we inmiddels verzameld hadden om bij het kantoor af te zetten. Toen we daar echter kwamen wist niemand dat we 4 kinderen achter zouden laten, dus maar gezegd dat ze in een kantoortje moesten gaan zitten, in de hoop dat ze er niet vandoor zouden gaan. Wij snel weer weggegaan want inmiddels was het al twee en een half uur later en de anderen zijn nog steeds bij de supermarkt. Helaas konden we ze eerst daar niet vinden, bleek uiteindelijk dat ze met 5 volle karren bij de kassa stonden om af te gaan rekenen. En wij maar denken dat we op moesten schieten, viel dus allemaal wel mee. Na dit afgerekend en uit en ingeladen te hebben en terug te zijn op kantoor, was het inmiddels 15.15. Dus wilde we snel naar de macro om de anderen op te halen. Zag ik net voordat we weggingen al iemand lopen die we op zouden halen. Dus maar even gecheckt of alles wel goed was. Bleek dus dat ze al door iemand anders met een eigen auto waren opgehaald. Of te wel als we die niet hadden gezien hadden we nog uren bij de macro gestaan, terwijl ze al terug waren. Communicatie, dat is niet het gemakkelijkste hier, de een zegt dit en wanneer je daar bent zegt de volgende wel weer wat anders of dan kan er nog wel even iets tussendoor. Afrika, als je denkt dat je eraan gewend bent, kom je er achter dat het niet altijd even fijn is en onze Nederlandse stiptheid boven komt.

Inmiddels is het meisje uit de UK ook alweer bijna een week vertrokken en komt er maandag een nieuw meisje uit Nederland. Dit betekent dat we dan weer met vier personen zijn. 3 uit Nederland en 1 uit Belgie.

Het weer hier: heel wisselvallig, wat normaal is voor een voorjaar. Soms 18 graden soms 29 graden, zon schijnt een put in de grond, of de regen valt met bakken uit de hemel.

Heel veel groeten,

Annelies