et vorige verhaal ben ik geëindigd met het feit dat we nog een leuke kookles zouden gaan volgen. Het was een succes hoor. Dus bereid je maar voor als je weer bij mij komt eten....Eerst zijn we over de markt gelopen waar we weer vanalles zagen en waar we wat uitleg kregen. Vervolgens een huisje ingegaan waar een lieve oude dame was die alleen spaans sprak en ons duidelijk maakte wat er wanneer moest gebeuren. Handen en voeten kom je een eind. Daarbij sprak degene die met ons mee was vanuit het hotel wel een woordje Engels waardoor we ook dingen konden vragen over het huis en hoe ze daar wonen. Erg leuk om nog een echt Nicaruaans huis van binnen te zien. Van buiten lijkt het klein maar de huizen zijn vooral diep. Ik zal het jullie echter niet aan doen om wat ik heb gemaakt ook thuis te maken, want alles wordt gefrituurd in de pan. Van de bakbananen hebben we tostones gemaakt. (stukjes bakbanaan pletten en dan in olie bakken). We hebben rijst met bruine bonen gemaakt. Tortilla's gefrituurd. tomaat, ui, paprika, chilli even bakken en die kunnen dan op de gebakken tortilla's en dan nog wat geraspte kaas erop. Enkele stukjes kaas gefrituurd en dan wordt het extra zout, nog een mengsel gemaakt met ei, kippenbouillon en maggi (dus veel zout) en iets van kerrie, daar tortilla doorheen gehaald gevuld met kip en het tomaatmengsel, dubbelklappen en weer even frituren. Alles lekker op een bord en smullen maar. In de avond nog met een groot deel van de groep gegeten en de mailadressen uitgewisseld. Nog 3 uurtjes geslapen en om 02.30 vertrokken we naar het vliegveld. Het was nog een uurtje rijden naar Managua de hoofdstad van Nicaragua. Onderweg kwamen we weinig verkeer tegen, echter 1 keer even flink op de remmen want 2 koeien besloten om plotseling over te steken. Onze vlucht stond om 6.00 gepland. Enkele van de groep hebben een verlenging geboekt en dus van heb hebben we ook eerder afscheid genomen. Alles verliep soepel. De winkeltjes begonnen hier en daar rond 05.00 open te gaan. En we vertrokken mooi op tijd in een vol vliegtuig. Op Houston moesten we flink wat tijd overbruggen (6.00 uur) en de vorige keer duurde de douane nogal een tijd, vandaag hadden ze wat meer haast en ging alles een stuk sneller en bij de security scan mocht er plots ook niets meer uit de tas. Wat kunnen die Amerikanan dan toch "apart" overkomen. Al met al vloog de 6 uur voorbij en om 17.00 vertrokken we dan toch echt naar Nederland, waar we 9.30 de bagage weer hadden en na afscheid te hebben genomen van allen opgewacht werden door de familie en nog even bovenop het dek vliegtuigen zijn wezen kijken. Brr koud en nat. Dat zal weer even wennen worden hier in Nederland. Maar ook fijn hoor! Ik kan terug kijken op een mooie reis. Ik zal de foto's eens terug gaan kijken.