Beste familie, vrienden, kennissen en andere bekenden,

Het avontuur zit erop! Vandaag precies een jaar nadat ik naar Afrika ben gegaan, ben ik weer 2 weken terug en zit ik midden in het gewenningsproces in Nederland. Wat valt er nu precies te wennen kan je misschien nu jezelf afvragen. Afrika lijkt hier zo enorm ver weg, ben ik eigenlijk wel weggeweest. Iedereen leeft door. Waar zitten nu eigenlijk de verschillen in? Ik zal eens proberen een kleine voorstelling te maken.

• Autorijden, nu niet links meer maar rechts
• Meer dingen op de fiets na een jaar niet gefietst te hebben
• Van herfst bijna winter naar voorjaar/ zomer
• Een jaar lang leven uit een koffer en nu weer een kast vol kleren, wat hebben we veel wat we eigenlijk niet nodig hebben.
• Overvallen worden door luxe, waar je eigenlijk veel te makkelijk en te snel aan went.
• Elektriciteit die je apart bij een winkel koopt en in je huis opwaardeert zodat je geen avond bij kaarslicht heb en lekkende koelkast en koude douche.
• Overal hoor je andere talen, vooral engels, xhosa, Zulu, Afrikaans. In mijn hoofd zitten de gesprekken die ik moet voeren met een huisarts, tandarts nog in het engels en watt later kom ik er achter dat ik het gewoon in mijn eigen taal kan doen.
• Op tv kom je er pas achter dat ze engels praten als je de ondertiteling ziet.
• Andere omgangsvorm met elkaar, bv geen 3 zoenen maar een krachtige omhelzing, ook al ken je diegene niet of nauwelijks, diverse soorten van handen schudden en altijd op zijn engels of zulu: How are you, I’m fine, How are you, of sawubona, yebo, unjani, Ngiyaphila, Ngiyaphila Nathi. Zonder dit begon een gesprek niet, of altijd als begroeting op straat, of je iemand kent of niet, maakt allemaal niet uit.
• Niet in het donker op straat en bekijken als je weggaat of je voor het donker thuis bent.
• Nergens alleen heen, maar afhankelijk van de mensen om je heen.
• Blank en zwart
• Arm en rijk
• Het was een jaar lang rond 6-7 uur donker. Nu wordt het pas donker als je eigenlijk al bijna op bed moet leggen.
• Alle deuren op slot als je met de auto weg ging, hier kan jet het doen maar is het niet noodzakelijk en kijkt men je gek aan.
• Allerlei hekken die je open en dicht moet doen voordat je in je huis bent, hier heb je die niet.
• Men verwacht dat je volgens de nieuwste kledingstijl erbij loopt, moet je dat wel leuk vinden en kunnen betalen…wat zijn het hoge prijzen in de winkels, daar kan je heel wat mee doen in Afrika en daar zijn ze daar toch wat minder mee bezig.

Ik kan nog veel meer bedenken en ik zal dan nog de helft vergeten, omdat dingen ook in je ritme daar zaten en je hier snel terug valt in het ritme hier. Zuid-Afrika lijkt hier ver weg.

Dit is mijn laatste verslag op deze weblog. Ik heb inmiddels vele mensen weer gesproken en gezien, wat ik erg leuk vind!! Nu ik weer terug ben wordt het tijd om werk te vinden. Ik wil jullie allen heel erg bedanken voor het meeleven en meedenken aan mij in Afrika voor de leuke kaarten, posters, pakketjes, welkom thuis kaaren, mailtjes etc. Steun van mensen is heel belangrijk in de momenten als je heel even thuis zou willen zijn. Ik kan wel zeggen dat als ik terug kijk, de periode heel hard is gegaan. Ik heb momenten gehad dat ik dacht wat zou het leuk zijn om daar even bij te zijn of daar of even te kletsen met die en die. Ook had ik momenten dat ik absoluut niet naar Nederland terug wilde, naar de drukte haast en individualisme. Het was een uitdaging, een avontuur, waar ik van heb genoten. Ik heb gedaan wat ik daar kon doen en ook al was het niet altijd wat ik zelf van te voren had willen doen. Je moet je neerleggen bij een ritme dat in Zuid-Afrika wordt geleefd. Wat behoorlijk relaxt is, voor ons Nederlanders, die altijd veel te veel in 1 dag willen doen, en niet weten wat ze moeten doen als we een uurtje niets te doen hebben. Ik heb geleerd om uren te zitten zonder iets te doen, en te genieten van die momenten, zonder te denken, ik moet nog dit en dat doen. Een belangrijke levensles voor een ieder denk ik….Geniet van ieder moment, ook al past het niet altijd in je plan voor de dag of week. Plan niet te ver vooruit, het vult zich vanzelf.(Zulu’s weten vandaag niet wat ze morgen gaan doen, of het plan is al gewijzigd als je komt op de afgesproken tijd) daar kan je je druk om maken omdat dat niet de afspraak was, maar je kan je er ook bij neerleggen, en dat maakt het werken met hen een stuk aangenamer.

IEDEREEN HEEL ERG BEDANKT!

Groeten Annelies