Hello!!

Hoe gaat het daar in Nederland, het voorjaar komt eraan de winter is voorbij, het is maart. Voor Esmeralda en mij betekend dat we nog maar een paar weken te gaan hebben hier op het project van Youth for Christ.......ik kan het bijna niet geloven. Bij Youth for Christ denk je dat ze evangeliseren. Dit gebeurd wel, maar beperkt, zo waar de gelegenheid zich voordoet. Als eerste ben je er voor de mensen. Je helpt hen met alles waar ze hulp bij nodig hebben. Dit betekent soms papieren regelen bij home affairs, een uitschrijfbrief bij school halen, transport kosten betalen voor de bus, zodat ze naar school kunnen, contact leggen met een social worker, workshop geven over tienerzwangerschap etc. Daarnaast wordt het geloof hier ook anders beleeft, dan dat wij in Nederland zijn gewend, uitbundiger, maar ook met hun culttur erdoorheen geweven, van voorouderverering en bijgeloven. De organisatie bestaat een groot deel uit interns, dit zijn stagiares. Jongeren rond de 20 die solliciteren voor een baan in de community, straatteam, shelters. Deze zijn soms wel, niet christelijk.

Soms vragen mensen als ze ziek zijn of als je een huisbezoek doet, of ze kunnen, mogen bidden, of soms vragen wij het zelf. Op donderdagen vertellen we een bijbelverhaal als we in de community werken. Je werkt dus eigenlijk vanuit het Christendom, want je helpt mensen, maar je dringt het niet aan de mensen op, maar als de gelegenheid zich voordoet wordt er zeker wel over gesproken.

Zoals ik eerder verteld heb bezoeken we regelmatig een jongen die gehandicapt is. Zijn moeder werkt inmiddels erg tegen, hij moet naar het ziekenhuis maar zijn moeder wil de datum niet vertellen, waardoor we hem niet kunnen brengen. We zijn er nu dus heen gegaan om te checken. We hebben voor hem wat schoolspullen gekocht zodat hij voorzichzelf aan de slag kan met rekenen en taal. Er is helaas niemand die hem wil helpen. Ik zou het graag voor een dag in de week doen, maar transport veiligheid laten het niet toe, wat ik erg frusterend vind.

Het was vorige week zaterdag 28 februari. Ik dacht laat ik eens lekker de stad in gaan om lekker rond te lopen, kijken of ik nog wat leuks kan kopen voor community e.d. en misschien wat leuks voor mezelf, helaas dacht volgens mij de gehele stad hetzelfde. Het was enorm druk, iedereen had zijn geld gekregen en dat betekent lange rijen voor de geldautomaten (10-15 mensen) voor iedere bank. Het was zo druk als de dagen voor kerst in Rotterdam, of misschien wel drukker. Voordat je een winkel ingaat wordt je tas gecontroleerd of dichtgetaped. Wij hadden een tas die niet dicht kon omdat er iets in zat wat groter was, dus dan laat je het achter bij de bewaker en kan je rondlopen en als je de winkel verlaat kan je het weer ophalen. Soms krijg je een nummertje waar je tas ligt en dan hangt er een bordje op dat als je tas er niet meer ligt je 10 Rand vergoeding krijgt (niet echt de moeite als je nagaat dat je soms iets voor 300 Rand in je tas hebt zitten) Er stonden rijen mensen voor de kassa's in de winkels, dus na 2 winkels gehad te hebben had ik het wel gezien en ben ik maar een ijsje wezen halen bij WIMPY's. Heerlijke ijsjes hoor, dat kennen ze hier wel. Vervolgens komen we de winkel uit en is de lucht behoorlijk zwart en komt er een enorme onweersbui aan. Toch zijn we redelijk droog teruggekomen, doordat het een bui was. De voorspelling is dat maart droger gaat worden en april een heerlijke maand wordt, weinig tot geen regen, maar wel een lekker temperatuurtje. Nu moet ik dit alles nog wel even afwachten want voorlopig is nog niets geweest zoals ze hebben voorspeld haha.

De verkiezingen zijn 22 april, het wordt drukker en drukker.

Hoe gaat het leven met 11 mensen in een huis?...........Het is gezellig!!!!

Koken kan af en toe wat stress opleveren met maar 3 pitten tot je beschikking en niet al te grote pannen, en de afwas...tja voor 11 personen is die niet even in 5 minuten gedaan, maar zoals mensen altijd zeggen...tijdens de afwas krijg je de meest interessante gesprekken. Af en toe is het ook even plannen of je gaat douchen, want ook het warm water voor de afwas moet daar vandaan komen. Maar we redden het met elkaar behoorlijk. Helaas hebben we (4 personen van 1 kamer (helaas onze kamer)) hele gekke plekken op ons lichaam. Inmiddels hebben we speciale zeep en lotions gekregen en moeten we al het beddengoed, kleren, pyjama's dagelijks wassen. Dit is een beetje een ramp met maar weinig ruimte om kleding op te hangen en zodra je het in de tuin ophangt is de kans aanwezig dat ....het daarna weg is...gestolen....voor 11 personen. Inmiddels zijn we er aardig van overtuigt dat onze kamer beestjes heeft die in het donker van de nacht ons prikken. Dus hebben we de kamer gedoomd, dit doen we regelmatig voor de kakkerlakken....dit werkt als volgt. Al het eten het huis uit...alles wordt dichtgedaan en vervolgens worden de spuitbussen aangezet, we rennen het huis uit, sluiten alles af en voor enkele uren mag je het huis niet inkomen, daarna alles openen en laten luchten. Het zou alle beesten moeten doden, maar helaas deze beesten zijn niet doodgegaan en dus komt a.s. dinsdag een verdelger langs die het hele huis onderhanden neemt. Daarna moet het hele huis opnieuw schoongemaakt worden. In de hoop dat we daarna weer rustig kunnen slapen. Op het moment liggen we op luchtbedden (omdat ze waarschijnlijk in de matrassen van ons zitten) verspreid over de 2 kamers. Dit betekend op 1 kamer 8 personen en op de andere kamer (zo groot als ik die had in Durban voor mijzelf) met 4 mensen. Nu we slapen op de luchtbedden gaan de plekken weg en kunnen we weer gaan werken na het weekend.

Volgende week gaan we een weekend met al de vrijwilligers weg naar Drakensberg (Loteni) dus dan zal er geen verhaal komen. De week erna hoop ik dat het lukt en dat zal 1 van mijn laatste verhalen worden uit Pietermaritzburg.

Heel veel liefs

Annelies